Time flies when you're having fun!

De tijd vliegt! Het gaat allemaal zo snel ineens. Ik ben volop van het genieten van alles wat ik hier mee maak, ik denk dat dat ook maakt dat alles zo voorbij vliegt. Maar nu dus weer een blogje om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen.

Het grootste deel van de tijd ben ik op het project geweest. Mijn onderzoek loopt goed en daar ben ik veel mee bezig omdat dat toch best veel werk is. Daarnaast ben ik in gesprek met werknemers en leer ik iedereen steeds beter kennen, ook de kinderen. De kinderen zijn vorige week zondag op homevisit gegaan, ze gaan dan voor 3 weken naar huis. Voor het grootste deel is er een guardian, iemand die hen komt ophalen en in die 3 weken voor ze zorgt. Het is belangrijk dat de kinderen weten waar hun thuis is en waar ze uiteindelijk naar terug gaan. Ik vond het moeilijk om te zien dat niet alle kinderen even blij waren om naar huis te gaan en dat sommige kinderen veel angsten hebben, maar goed uiteindelijk is het natuurlijk goed voor hen om daar te zijn en de guardians te laten zien dat ze een kind hebben om voor te zorgen. Een stuk of 15-20 kinderen zijn nu nog op het project, zij hebben simpel weg geen thuis, geen veilige omgeving waar zij naar toe kunnen met mensen die voor hen zorgen. Dat was misschien nog wel het lastigst, die kinderen zien achter blijven op het project. Ik heb dan ook besloten om deze kinderen mee te nemen voor een dagje uit tijdens de vakantie, dit doe ik van het geld wat ik dankzij jullie heb ontvangen! De kinderen willen heel graag zwemmen, dus komende donderdag gaan we met de bus naar het zwembad en eten we patatjes en snoepjes en maken we er een fijne, feestelijke dag van!

Deze week ben ik een dagje naar Kiandutu gegaan, een sloppenwijk waar 500.000 mensen wonen en die nog altijd groeiende is. Heel heftig en confronterend om daar rond te lopen. Er hangt een geur van urine, poep en zweet. De huizen zijn gemaakt van klei, hout en golfplaten en zijn in totaal ongeveer 2 bij 2,5 meter denk ik. Dit zijn huisjes waar sommige families met z’n vijven wonen. Het hebben van een bed is luxe, dus op de grond slapen is heel gewoon. Ik ben op sleeptouw genomen door een sociaal werker die daar zelf woont en werkt. Zij ging die dag langs een aantal tienermoeders. Ik verwachtte zwangere meiden van een jaar of 18, maar kwam binnen bij meisjes van 14, 15 en 16 die allemaal al een baby hadden. Bijzonder om hun verhalen te horen en welkom te zijn in hun huisjes en de huizen ook daadwerkelijk van binnen zien. Een confronterende ervaring, maar wel een ervaring die mij weer laat zien dat het leven ook anders kan zijn..

De afgelopen dagen ben ik er weer even lekker tussenuit geweest met Tamara en Esmee, twee klasgenootjes van de minor. We zijn woensdag vertrokken naar Nairobi voor vier dagen. Het was heerlijk om weer even Nederlands te praten en lekker de toerist uit te hangen. We schrokken heel erg toen we de stad in kwamen, is dit nou Nairobi?! Overal lagen bergen met afval wat verbrand werd, er hangt een soort mist van uitlaatgassen over de stad. Op bepaalde plekken hangt een ontzettend smerige lucht en frisse lucht is in de stad ver te zoeken. We hebben de eerste dag de stad ‘verkent’, maar kwamen er al snel achter dat we toch echt een goed plan moesten maken met onze toeristengids voor de volgende dagen. In de stad kwamen we een Nederlandse jongen tegen die voor een paar dagen in Kenia was om daarna door te gaan naar Oeganda, we hebben samen met hem gegeten dus dat was toevallig en erg gezellig.
Donderdag besloten we om naar Bomas of Kenya te gaan, een park waar alle traditionele villages per stam waren nagebouwd en waar je kon zien hoe zo’n dorp in elkaar zit en hoe die huisjes eruit zien, heel erg bijzonder om te zien. Aan het eind van de dag was er een dans show waar traditionele dansen werden laten zien met muziek, echt het complete Afrikaanse gevoel! Tamara had een ontstoken muggenbult op haar voet, dus we gingen ‘even’ langs het ziekenhuis om ernaar te kijken. Drie uur, bloedonderzoek en een röntgenfoto later liepen we het ziekenhuis uit met een afspraak voor de volgende dag. Doordat dit zo lang had geduurd hebben we een pizza gehaald en zijn we terug naar het hotel gegaan.
Vrijdag dus vroeg naar het ziekenhuis waar bleek dat Tamara eigenlijk niet mocht lopen. Tsja wat doe je dan..
Ik wilde heel graag naar The Hunger Games (een film), dus we hebben opgezocht waar die draaide en besloten toen naar dat winkelcentrum te gaan. Daar aangekomen bleek het een echte Mzungu plek te zijn. Het stikte daar van de blanke en daar was het winkelcentrum dus ook op ingericht. We hebben onszelf heerlijk verwend met luxe eten; lekkere milkshakes, broodjes met lekkere dingen, gebakjes etc. Echt de hemel op aarde gezien het eten wat we inmiddels gewend zijn.
We zouden eigenlijk vrijdag naar huis gegaan, maar in het ziekenhuis hoorde we dat we zaterdag nog een keer voor controle moesten komen, dus zijn we tot en met zaterdag gebleven. We zijn toen eerst naar het ziekenhuis gegaan en daarna naar de Masaai market, een markt waar souvenirs verkocht worden. Van oorsprong gemaakt door de Masaai, maar niet iedereen daar is meer Masaai. Dus dat was weer een ochtend afdingen en heel veel Nee zeggen. Chaos is dat altijd, iedereen wil je iets verkopen en geeft je de hoogste prijzen, vaak kopen we het uiteindelijk voor de helft van de prijs na het afdingen. We zijn inmiddels namelijk heel erg goed in afdingen haha. Hierna ben ik weer met de matatu naar huis gegaan. Het was echt heerlijk om er weer even tussenuit te zijn!

Nu weer een week op het project en volgende week maandag stap ik in de bus naar Mombasa, een plaatsje aan de kust waar ik met Tamara, Esmee, Simone en Lieke (allemaal klasgenootjes van de minor) kerst en oud&nieuw ga vieren en op safari ga. Een heerlijke tijd in het vooruitzicht dus!


Voor jullie allemaal ook alvast een hele fijne kerst! En vóór Oud&Nieuw komt er nog wel een nieuwe blog aan ☺

Liefs,

Lisa


Hierbij nog een keer mijn adres voor degene die een kaartje o.i.d. willen sturen (vind ik leuk!), aangezien ik regelmatig de vraag krijg wat mijn adres hier is:

Lisa Tupang
Watoto Wenye Nguvu
Magogoni, Thika
Postbox 3368-
01002Thika
Kenia